Dit is de derde blog over mijn talk ‘Leven met angst’. De vorige aflevering over soorten angst vind je hier.
Wat is nu de oorzaak van angst, ALLE angst? Je brein!
Je zal het misschien niet graag horen maar angst ontstaat in je eigen hersenen. En hier komt een heel belangrijk punt. Iets of iemand maakt ons niet bang, we maken onszelf bang. Dat spinnetje weet misschien niet dat je daar bent, die hoge ladder waar je op staat maakt je niet bevreesd, daar zorgen je hersenen voor!
Onze hersenen hebben vroeger geleerd om een fight or flight – or freeze! – reflex te hebben in geval van gevaar. Onze voorvaderen kwamen een wild dier tegen en moesten in een ogenblik beslissen of ze gingen lopen, vechten of stokstijf blijven staan om niet opgemerkt te worden. Daar horen allerlei processen bij in je lichaam zoals het aanmaken van adrenaline, versnelde hartslag, tunnelvisie en noem zo maar op. Die jagers kwamen misschien af en toe een mammoet tegen, maar wij komen er tientallen per dag tegen! In het verkeer, thuis en op het werk! We hebben bijna constant stress of angst.
Wij hebben ook onze denkpatronen die heel sterk kunnen zijn. Die holbewoners maakten zich geen zorgen over de economie of de toekomst. Ze leefden in het nu en maakten zich alleen zorgen als ze honger hadden. Onze denkpatronen kunnen snel overgaan in piekeren en irreële gedachten. Je hebt angst omdat er iemand naar je kijkt en je denkt dat die iets in zijn schild voert. Ons denkvermogen is enorm krachtig. Probeer maar eens NIET aan een roze olifant te denken… Wat is er juist gebeurd? Juist, je hersenen begrijpen geen negaties. Je moet eerst een roze olifant inbeelden voor je er niet kan aan denken! Denk ook aan het placebo effect. Of de negatieve versie, het nocebo effect. Je kan jezelf letterlijk ziek maken. Of genezen. Ik probeer me bewust te zijn van mijn denkpatronen en overtuigingen omdat er een grote kans is dat je het onbewust waarmaakt. Ik denk dat ik er een aparte blog aan ga wijden met een mooi voorbeeld uit mijn directe omgeving… Een ander voorbeeld is een gesprek over angst dat ik jaren geleden had met een Britse trainer tijdens een karatestage. Hij vertelde me het verhaal van een beroemde match tussen twee boksers in Engeland. Eén gaf forfait voor de match en schreef een brief aan zijn opponent die berucht was. Hij had de trein genomen naar Londen voor de wedstrijd en schreef in zijn brief “You beat me in Leicester…”. Een doordenkertje…
En het gevolg van die angsten die we maken? Uitstelgedrag, Je mist misschien leuke dingen. Je hebt meer stress dan nodig. Je gaat uitdagingen uit de weg. Of juist niet. En natuurlijk het gebruik van alcohol, geneesmiddelen en zelfs drugs. In Belgie zijn we koplopers in het gebruik van anti-depressiva.
Ik sluit hier af met een parabel. Natuurlijk uit de oosterse mythologie. Een samoerai kwam langs een dorp en de bewoners vroegen zijn hulp. In de bergen leefde een verschrikkelijk draak die een schat bewaakte in een grot. Die schat zou natuurlijk wel van pas komen want ze waren arm en de coronasteun was ook al op. Kon hij niet helpen? De samoerai reed de bergen in en zag het machtig beest. Hij had angst maar vermande zich, trok zijn zwaard en stormde er op af. De draak had maar een tikje nodig van zijn staart om de krijger kilometers ver te doen vliegen. De samoerai kwam natuurlijk terug en ze vochten weer. En zo ging dat vele levens voort, want in het oosten hebben ze reïncarnatie! Maar op een dag besefte de samoerai dat hij zijn angst moest opzij zetten en zijn taak volbrengen, de schat naar het dorp brengen. Hij ademde diep in en liep gewoon op de grot af… En wat denk je ? De draak verdween op slag….
In de volgende blog post vertel ik je wat je kan doen om aan je angsten te werken!
Leave a Reply